.പുഴുകുത്തു ഏറ്റ
ഇതളുകളില് നിന്നും
ഒലിച്ചിറങ്ങിയ
കണ്ണീരായീജീവിതം
..വിതുമ്പി തീര്ന്ന
ഒരു പെണ്ണിന്
ഓര്മകളിലെ തെളിച്ചമുള്ള
ഓര്മകളിലെ
തെളി നീരായീ മുഖം
ചുണ്ടുകള് പറയാത്ത
കഥകളുടെ
നേര്കാഴ്ച്ചയായ്
വീണുടയാത്ത
നൊമ്പരമായെന് ചിന്തകള്
ഒഴിഞ്ഞു മാറിയ
നിന് തലോടലുകള്
എന്റെ ദുഖത്തിന്
മോടിയനഞ്ഞ തും
ഞാന് അറിയാതെ
നിങ്ങളെല്ലാം
എന്റെ മുഖത്ത്
വലിച്ചെറിഞ്ഞ
സദാചാരത്തിന്റെ
കീറിയ പുഴുത്ത നൂലുകള്
ഇനിയീ ജന്മം നിനക്ക്
നല്കാന് കനലില്
എരിഞ്ഞടങ്ങിയ
എല്ലുകള്ക്ക്
കഴിയാതെ പോയതും
എന്റെ മാത്രം
ദുഖമായിങ്ങനെ
ഊഴിയില്
വേര്പെടാതെ നില്കുന്നു
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Ippozithu njangaludeyum dukhamakunnallo... Manoharam, Ashamsakal...!!!
ReplyDelete